Duizenden mensen namen deel aan de Women’s March in Amsterdam. Ook een aantal leden van AKKU was aanwezig. Lees hieronder het verslag van Carmen.
Acht maart 2020 vond alweer de derde Women’s March plaats in onze hoofdstad. De mars, die traditiegetrouw op International Women’s Day gehouden wordt, werd ook dit jaar ingeluid op de Dam. Berend en ik waren er ook bij en doen graag verslag van deze toffe dag.
Stipt om tien uur – nouja stipt, wellicht kwamen we twee minuten later aan – stapten we in de bus naar Amsterdam. Deze bus was betaald door de FNV vanuit de Voor14 campagne, die strijdt voor een hoger minimumloon van veertien euro. In de bus zaten ook andere groepen, zoals de Koerdische vrouwenbeweging en de Turkse Democratische Volksbeweging (DHD). Tijdens de busreis werden al allerlei speeches gegeven waardoor iedereen nog meer in the mood kwam om op te staan voor gelijkheid.
Toen we de Dam op liepen, was het erg imposant om te zien hoeveel mensen en verenigingen samen waren gekomen om deze mars te lopen. Berend en ik liepen – vanwege Berends politieke voorkeur – met de Communistische Jongerenbeweging mee. Na een aantal toespraken over het thema vrijheid vertrokken we om half twee – gewapend met onze protestborden en vlaggen – richting Museumplein.
Anderhalf uur zongen we leuzen als “Seksisme, racisme, nee, nee nee!” en “Hoog die internationale solidariteit”. Ook werd veelvuldig “Whatever we wear, however we dress, no means no and yes means yes” geroepen. Het was enorm krachtig om samen te komen en met zovelen achter een en dezelfde boodschap te staan, ongeacht ras, politieke voorkeur of leeftijd. Zo zagen we tijdens de Mars zelfs een oud vrouwtje dat juichend achter het raam stond.
De Women’s March was naar mijn mening een groot feest en ik hoop dat we volgend jaar met meer AKKU-leden hierheen kunnen gaan. Dan heb je zelfs de kans om met je snuit en je protestbord op de kiek te worden gezet. Zoals Berend op De Best Social Media.
Eerder deze maand reisde het bestuur van AKKU op een zaterdag naar Utrecht voor een grote bijeenkomst met alle 10 studentenbonden uit de landelijke federatie. Het was een inspirerende dag, waarop de banden in de federatie van studentenbonden weer eens zijn aangehaald.
De federatie van vakbonden komt regelmatig samen voor ALV’s en overleggen, maar reisde dit jaar bijvoorbeeld ook al af naar Den Haag voor de mondiale klimaatstaking.
De belangrijkste spreker op de bondendag was Maarten van Poelgeest. Van Poelgeest was namens GroenLinks lange tijd werkzaam als wethouder in Amsterdam. Maar tijdens zijn studietijd was hij ook al vijf jaar politiek actief, en wel in de studentenvakbeweging. Na zijn voorzitterschap bij de Amsterdamse Studentenvakbond (ASVA) trok in hij het jaar 1987-1988 de kar bij de Landelijke Studentenvakbond.
‘De LSVb in de jaren tachtig, daar moet je niet zo veel van voorstellen. Wij zaten daar met zijn tweeën. De meeste mensen waren actief bij hun lokale bond. Die waren destijds weer veel groter dan nu.’
Maarten van Poelgeest
Onder leiding van Van Poelgeest gingen de bonden massaal de straat op tegen het beleid van toenmalig minister Wim Deetman. Bij de grootste actie kwamen zelfs 35.000 studenten naar het Malieveld. En dat in een tijd zonder internet en zonder mobiele telefoons. Samen met de bestuurders van andere bonden ging AKKU in gesprek over hoe we dat aantal kunnen overtreffen. Met de campagne #Nietmijnschuldzijn we daartoe wel al op de goede weg.
Van Poelgeest schudt de hand van Minister Deetman. Deze twee kwamen later frontaal tegenover elkaar te staan. (05-01-1989)
Gedurende de dag zijn er natuurlijk nog veel meer onderwerpen op tafel gekomen. Zo hebben we informeel de eerste gesprekken gevoerd over de visie Duurzaam Onderwijs van de LSVb, die dit jaar geschreven gaat worden. Daarbij is ook gesproken over de rol van de vakbond in de klimaatbeweging, en zijn er plannen gemaakt om weer samen af te reizen naar aanstaande klimaatacties. Als laatste hebben we gesproken over hoe we nieuws van de LSVb vaker lokaal kunnen verspreiden. Het eerste resultaat daarvan is al te zien is in de vorm van ons bericht over de begroting van het Ministerie van Onderwijs.
Natuurlijk was er ook ruimte voor vertier. Bij deze editie van de periodieke bondendag was de Utrechtse bond VIDIUS gastorganisatie. Zij daagden de andere studentenbonden uit voor een partij Bossabal, een combinatie van voetbal en volleybal op luchtkussen met trampolines.
Op 14 november was dierenrechtenactivist Ed Winters, beter bekend als Earthling Ed, één dag in Nijmegen op uitnodiging van de Vegan Student Association (VSA). De hele dag waren er activiteiten op de campus, en AKKUduurzaam hielp mee om dat te organiseren. Met meer dan 300 bezoekers was het een groot succes.
(14-11-2019) Onder leiding van politiek filosoof Mathijs van de Sande ging een grote groep studenten ’s avonds met Ed Winters in discussie, na diens lezing over dierenethiek. 📸 Elena Freudenberg
In de Britse dierenrechtenbeweging is Ed Winters een toonaangevend figuur. De acties die hij vanuit Londen opzet hebben tot inspirerende successen geleid. Zo heeft het bestuur van de London Fashion Week, een evenement dat over de hele wereld wordt gevolgd, besloten om het gebruik van bont te verbieden naar aanleiding van een campagne die door Winters was opgezet. Ook op sociale media boekt hij succes. Onder de naam Earthling Ed bereikt hij miljoenen mensen met zijn berichten en vlogs over dierenrechten en veganisme.
‘Ed spreekt vol passie en vanuit zijn idealen. Het is inspirerend om te zien hoe hij mensen helpt.’
AKKU-bestuurslid Romé Kraaikamp
Winters was maar een dag in Nijmegen. Toch was er een breed scala aan activiteiten. Tijdens een lunchlezing bij AKKU vertelde hij over de impact die de bio-industrie heeft op ons klimaat. Daarvoor was er een workshop voor leden van de VSA over hoe je de socratische gesprekstechniek kunt gebruiken om te communiceren over veganisme. Gedurende de dag liet Earthling Ed dat ook in de praktijk zien. In de hal van het Spinozagebouw ging hij met voorbijgangers in gesprek. Last but definitely not least was er ’s avonds een lezing over dierenethiek. Dit verhaal trok zoveel mensen naar het Grotiusgebouw, dat zelfs de beheerders van het restaurant aldaar besloten om een avondje plantaardig eten te serveren.
Ed Winters was in Nijmegen op uitnodiging van de Vegan Student Association. Onze werkgroep AKKU-duurzaam hielp mee om de verschillende evenementen te organiseren. Heb jij ook een groen hart en lijkt het je leuk om groene activiteiten te organiseren? Lees dan snel verder op de pagina van onze werkgroep.
Afgelopen woensdag organiseerde AKKU samen met Amnesty International Studentgroup Nijmegen een filmavond in de LUX. Ongeveer 40 aanwezigen keken naar The Feminister, een portret Margot Wallström.
Deze Zweedse minister van Buitenlandse zaken deed de afgelopen jaren veel stof opwaaien met haar feministische buitenlandbeleid. Binnen de VN maakte ze zich hard voor Rights, Representation en Resources voor vrouwen in alle windstreken.
Wallström baarde de afgelopen jaren opzien omdat ze zegt waar het op staat. Ze leverde felle kritiek op Saudie-Arabië en koos stelling voor Palestina. Eerder dit jaar verscheen in het NRC een interview met de Zweedse, en ook daar kun je zien dat Wallström wars is van politiek correcte taal. Liever benoemt ze de problemen die ze ziet hardop.
The Feminister draait binnenkort nog in Wageningen en Arnhem.
Bovenal gaf de film inzicht in het dagelijkse werk van een toppolitica. De filmcrew volgt Wallström op de voet, van de binnenste werkkamers van het ministerie tot belangrijke onderhandelingen in het buitenland. Als kijker krijg je zo iets mee over de politieke spelletjes op een buitenlandse missie, maar zie je ook hoe Wallström omgaat met de vele tegenslagen die ze op haar pad krijgt. Wat dat betreft is Wallström een fantastisch rolmodel.
Voortbouwend op dit portret gingen we na de film in gesprek met Lisa Westerveld, parlementariër voor GroenLinks en in het begin van deze eeuw meerdere jaren actief bij AKKU. We spraken onder meer over uitingen van seksisme, die ook in de Tweede Kamer nog altijd voorkomen. Ook feminisme-expert Asa Ekvall had een interessante bijdrage over de manier hoe mannelijke denkbeelden in Nederland aan de basis liggen van ruimtelijke ordening.
Inclusiviteit is voor AKKUeen belangrijk thema. We hebben er bijvoorbeeld voor gezorgd dat studenten van de RU ook bij zwangerschap of ouderschap aanspraak maken op flexibel studeren.
Afgelopen zondag liep het bestuur van AKKU mee met #ineenwachtlijstjekunjenietwonen. De zon scheen flink en dat maakte het tot een gezellige en vrolijke manifestatie. Maar die sfeer mag je gerust misleidend noemen, want de woningnood is schrikbarend hoog en de verhalen die we van aanwezigen hoorden waren stuk voor stuk schrijnend.
Met verschillende grote spandoeken trekt de stoet door de binnenstad heen.
Terwijl de menigte zich verzamelt, genieten Else en Miranda – leden van AKKU – in het gras van de zon.
Vanuit de bakfiets klinkt ‘Woningnood’ van Boudewijn de Groot.
Als studentenvakbond zijn wij natuurlijk bekend met de gevolgen die de woningnood voor studenten heeft. Het lukt de SSH& niet om de groei van de universiteit bij te benen. Studenten komen soms pas in hun tweede studiejaar in aanmerking voor de minst gewilde kamers. Studenten worden in de handen van huisjesmelkers gedreven, die van de wanhopige situatie van studenten maar wat graag misbruik maken.
Maar studenten die niet in het ideale plaatje van een student passen, komer er helemaal niet meer tussen. Want wie kiest er uit de 100 reacties die op een kamer komen voor die international, die laatstudeerder of die student met een huisdier? Tijdens de demonstratie werden we getroffen door de schokkende verhalen van de deelnemers.
Na een tijd te hebben gewerkt, is Hans op latere leeftijd begonnen met de studie Vaktherapie op de HAN. Hij zou graag in een studio of een klein appartement gaan wonen, maar bij SSH& is er geen plek. Dus daar zit je dan, op je 28ste, in een kamer van 12 vierkante meter voor 380 euro per maand. Aan studio’s en starterswoningen is er in Nijmegen een groot tekort: het doorstroomprobleem heet dat.
Sinds kort heeft Anna, die naast wat modellenwerk serveerster is in een eetcafé, eindelijk een kamertje voor zichzelf. Dat was vroeger wel anders, want vanuit een rottige thuissituatie werd ze op haar 19e dakloos. Een kamer krijgen was onmogelijk, maar als je thuissituatie onhoudbaar is, heb je geen keuze. Vier jaar lang sliep Anna her en der bij vrienden op de bank of in kraakpanden. De daklozenopvang is voor een jonge vrouw nu eenmaal geen veilige plek. De 6 vierkante meters (!) die ze nu voor zichzelf heeft, zijn voor haar een geschenk uit de hemel.
Tijdens de demonstratie lopen er meer dak- en thuislozen mee. Het valt op dat de oorzaken voor dakloosheid verschillend zijn. Zo spreken we met een man die al dertig jaar geleden zijn verblijfsvergunning is kwijtgeraakt, maar die ook niet meer welkom is in het door oorlog verscheurde Somalië, waar hij sinds zijn zevende niet meer is geweest. Zijn situatie is uitzichtloos. Hij zal nooit een eigen woning kunnen betrekken, en werken gaat ook alleen maar zwart. Volgens de overheid bestaat hij niet. Maar zijn bestaan komt enorm dichtbij als hij tijdens het lopen zijn slaapplaats aanwijst.
Dan werk je veertig uur per week, en moet je nog in je auto slapen.
Bij de meeste mensen die we spreken, blijkt echter niet illegaliteit maar simpelweg het woningtekort de belangrijkste oorzaak voor dakloosheid. We spraken een aantal mensen die gewoon werken en studeren, maar desondanks hun woning kwijtraakten. Net als bij Anna zaten velen in een onveilige situatie, en is er door het woningtekort geen uitvlucht. Je kunt dan kiezen: je blijft in een onveilige omgeving wonen of je staat op straat.
Het woningtekort dwingt je te kiezen: je kunt op straat gaan wonen, of je blijft in een situatie die niet veilig is
Van studenten horen we over conflict met hun ouders, die bijvoorbeeld met psychische klachten of verslaving kampen. Een scheiding of een loonval heeft voor anderen hetzelfde effect, maar ligt in het leven van een student natuurlijk meestal niet voor de hand.
Maar jong of oud, en wat de oorzaak ook is, in de meeste gevallen gaat het om mensen die volwaardig meedraaien in de maatschappij. De woningnood is inmiddels zo erg dat niet alleen illegalen en alcoholisten op straat belanden. Een grote groep in onze samenleving is één tegenslag van dakloosheid verwijderd. Als je je thuis kwijt raakt, kun je nergens anders heen. Dan werk je veertig uur per week, en moet je nog in je auto slapen.
Aan het einde van de tocht komen we op het station aan. Organisator Ramon van Eijk vertelt een aantal feiten over de woningnood, om de omvang duidelijk te maken. Het aantal daklozen is in tien jaar tijd verdubbeld tot meer dan 40.000. In de groep 18- tot 30-jarigen is de groei het grootst, en gaat het zelfs om een verdrievoudiging.
Het aantal daklozen is in tien jaar tijd verdubbeld tot meer dan 40.000. In de groep 18- tot 30-jarigen is de groei het grootst, en gaat het zelfs om een verdrievoudiging.
Deze ramp hangt natuurlijk samen met het enorme woningtekort in Nederland. Landelijk gaat het om 294.000 woningen, zo blijkt uit onderzoek van het Ministerie van Binnenlandse zaken. Gelderland heeft daarin, met een tekort van 33.000 woningen, een groot aandeel. Dat zien we ook terug in de cijfers over de wachttijd. De negen jaar die mensen volgens het landelijk gemiddelde moeten wachten op een huurwoning is al hoog, maar in Nijmegen gaat het zelfs om een wachtlijst van veertien jaar. Wanneer je je als 18-jarige inschrijft bij de woningbouwvereniging, kun je op je 32ste terecht.
De cijfers zijn schokwekkend. Maar nog schokwekkender is de gedachte dat achter ieder cijfer in ieder rapport een mens schuilt.
De cijfers zijn schokwekkend. Maar nog schokwekkender is de gedachte dat achter ieder cijfer in ieder rapport een mens schuilt. Er zijn 294.000 mensen zoals Hans en Eva die staan te springen om een fijne plek, waar ze kunnen wonen en werken en plezier kunnen hebben en kunnen rusten, mensen die zoeken naar een plek om te leven, naar een woning. Voor velen van hen is iedere dag wachten er één te veel.
Studenten zijn niet de enigen die last hebben van de hoge woningnood. Daarom gaat AKKU het komende jaar de samenwerking met andere groepen woningzoekers aan. Samen staan we sterk en maken we een vuist. Wil je betrokken blijven bij deze acties? Wordt dan lid van de vakbond en vink bij je interesses ‘huisvesting’ aan.
Gisteren was het bestuur van AKKU in Leiden voor de ‘Ware Opening’ van het academisch jaar. De kritische lezingen op het plein voor de Pieterskerk dienden als alternatief voor de traditionele opening die binnen bezig was.
Terwijl D66-minister Ingrid van Engelshoven een halflege kerk toesprak, was de joelende menigte van meer dan achthonderd studenten en docenten duidelijk hoorbaar.
De relatie tussen het hoger onderwijs en de politiek is nog nooit zo slecht geweest.
Carel Stolker, rector van de Universiteit Leiden
Tijdens haar speech draaiden aanwezigen zich demonstratief om en zelfs de rector die haar in Leiden ontving liet zich ontvallen dat hij eigenlijk liever ook buiten had gestaan.
In het Nijmeegse universiteitsblad Vox legt onze voorzitter Evelyn uit waarom AKKU de protesten steunt. De minister probeert gaten bij de bèta-opleidingen te dichten door massa’s docenten te ontslaan bij opleidingen in de hoek van alfa, gamma en medisch. AKKU pleit juist voor onderlinge solidariteit en laat studenten niet tegen elkaar uitspelen. Door de verschillende bezuinigingen van Rutte II en Rutte III, zijn de investeringen van de afgeschafte basisbeurs al compleet teniet gedaan. Over de gehele linie zijn daarom nieuwe, echte investeringen nodig.
Als de regering de afspraken over het ̶l̶e̶e̶n̶s̶t̶e̶l̶s̶e̶l̶ niet na wilt komen, dan gaan we dat hele ̶l̶e̶e̶n̶s̶t̶e̶l̶s̶e̶l̶ toch gewoon weer terugdraaien.
AKKU-voorzitter Evelyn Janssens
En anders? Als de investeringen van het ̶l̶e̶e̶n̶s̶t̶e̶l̶s̶e̶l̶ niet waargemaakt worden, ga je je toch afvragen waarom we dat hele stelsel nog langer accepteren. Nu steeds meer partijen de steun voor het ̶l̶e̶e̶n̶s̶t̶e̶l̶s̶e̶l̶ opzeggen, wordt die troef ook politiek haalbaar. De komende tijd gaat AKKU daarom met verschillende partijen in gesprek over de vorm die de stufi-nieuwe-stijl moet gaan krijgen. Samen met de VAWO, de FNV en de andere bonden gaan we dit jaar het ̶l̶e̶e̶n̶s̶t̶e̶l̶s̶e̶l̶ afschaffen.
Terwijl veel studenten nog op het strand liggen, is het nieuwe bestuur van AKKU alweer hard op weg om het leven van studenten leuker te maken. Afgelopen weekend zijn verschillende bestuursleden naar Delft afgereisd om het bondenweekend van de LSVb te bezoeken.
AKKU-voorzitter Evelyn en LSVb-bestuurder Ruben brainstormen over onze lokale lobby voor betaalbare en goede studentenwoningen.
Met meer dan 40 deelnemers vanuit tien lokale vakbonden was het weekend een groot succes. Met de tips van andere bonden kunnen we onze diensten dit jaar nog verder uitbouwen.
Het bondenweekend was een leerzame voorbereiding op een mooi vakbondsjaar.
Evelyn Janssens, voorzitter van AKKU
De zondag was helemaal gereserveerd voor de ALV van de LSVb. Deze vind acht keer per jaar plaats. Samen met de andere bonden bepaalt AKKU daar bottom-up waar de LSVb mee aan de slag gaat.
Met de LSVb hebben we natuurlijk ook besproken hoe we dit jaar een vuist gaan maken tegen het afbraakbeleid uit Den Haag. Daarmee gaan we meteen aan de slag, want volgende week kun je ons vinden op de Ware Opening van het academisch jaar.
Doe mee! Deel dit bericht.
Deze website gebruikt cookies. Ga akkoord, of kies je eigen instellingen. InstellingenAKKOORD
Cookievoorkeuren
Privacy
Wij gebruiken noodzakelijke en optionele cookies. Je kunt wanneer je dat wilt de optionele cookies uitschakelen.
Wij gebruiken functionele cookies voor een aantal noodzakelijke dingen. Zou gebruiken we een cookie om je cookie-voorkeuren op te slaan ;) Ook de door jouw gekozen taal van de website wordt in een cookie opgeslagen.
Wij gebruiken Google Analytics om onze website te evalueren en verbeteren. Google Analytics volgt je surfgedrag op deze website. Wij hebben alle instellingen zo gekozen dat Google geen vreemde dingen met je gegevens kan doen. Er wordt geen koppeling gemaakt met je surfgedrag op andere websites, en ook niet met reclamenetwerken.
